پرچم اردن

در پرچم کشور اردن از رنگ های پان(pan) عربی که نشان اتحاد جهان عرب است، استفاده شده است. رنگ سیاه نشانه عباسیان، رنگ سبز نشانه فاطمیان، رنگ سفید نشانه بنی امیه و رنگ قرمز نشانه هاشمیان است. رنگ ها تنها نمادهای به کار رفته در طراحی پرچم این کشور نیستند. در سمت چپ و در محل نصب پرچم نمادی به شکل V وارونه وجود دارد که سه نوار افقی را به یکدیگر متصل می کند. این علامت به رنگ قرمز نشان طغیان اعراب و بیعت با هاشمیان است.

V وارونه ستاره ای 7 پر را در خود گنجانده است. این ستاره نماد اتحاد و همینطور هفت آیه در سوره فاتحه است. این هفت پر نماد انسانیت، تواضع، جوانمردی، روح ملی، ایمان به خدا، آرمان و عدالت اجتماعی هستند.

در طراحی این پرچم چهار رنگ به کار رفته است. رنگ های قرمز، سیاه، سفید و سبز همان رنگ های پان عربی هستند که در پرچم تمام کشور های عربی دیده می شود. سه نوار افقی در پرچم از بالا به پایین به ترتیب رنگ سیاه، سفید و سبز را به تصویر می کشند. رنگ سیاه نشانه عباسیان است، رنگ سفید نماد بنی امیه و رنگ سبز نماد فاطمیان است.

رنگ قرمز در سمت چپ پرچم به کار برد شده است. در مرکز این مثلث قرمز رنگ ستاره 7 پری به رنگ سفید به چشم می خورد.

پرچم اردن در تاریخ 18 آوریل 1928 به تصویب رسید. طراحی این پرچم برگرفته از پرچمی است که در سال 1917 در خلال شورش اعراب در جنگ جهانی اول مورد استفاده قرار گرفته بود. اعراب ساکن استانبول این پرچم را بر اساس شعری که در قرن نوزدهم سروده شده ،طراحی کردند. اگر چه آن طراحی با طراحی امروزی تفاوت هایی دارد. محل قرار گیری رنگ سبز و سفید در پرچم امروزی جابه جا شده است. آن پرچم فاقد ستاره هفت پر در پرچم امروزی اردن بود.

عبدالله زمانی که فرمانروای اردن را به دست گرفت، طراحی پرچم را با افزودن ستاره تغییر داد. این طراحی در سال 1928، بیست سال قبل از به استقلال رسیدن اردن در قانون رسمی این کشور به ثبت رسید.

با وجود اینکه باور مردم عمومی حاکی از آن است که ستاره هفت پر نماد هفت آیه در سوره فاتحه است، اما باور دیگری هم وجود دارد که ستاره را نماد کشور سوریه می داند.